Μπιαρίτς

(Biaritz). Πόλη (περ. 30.000 κάτ.) της νοτιοδυτικής Γαλλίας, στο νομό των Ατλαντικών Πυρηναίων (γαλλική χώρα των Βάσκων), 6 χλμ. ΝΔ της Μπεγιόν, κοντά στα γαλλοϊσπανικά σύνορα. Ο πρώτος αστικός πυρήνας ιδρύθηκε στο ακρωτήριο Αταλέ, που εκτείνεται στον Βισκαϊκό κόλπο με μια μεγάλη σειρά σκοπέλων· και ακριβώς από τη λέξη miarritze (βασκικά = βραχώδης γλώσσα) πήρε η πόλη το όνομά της. Το Μ. άρχισε να αναπτύσσεται ως αλιευτικό λιμάνι τον 12o αι., όταν έγινε βάση των φαλαινοθηρών στον Βισκαϊκό κόλπο. Αργότερα περιήλθε σε παρακμή, μέχρις ότου το εξαιρετικά ήπιο κλίμα της και η ωραιότατη αμμουδιά, που απλώνεται επί 10 χλμ. μπροστά στην πόλη, την έκαναν τόπο παραθερισμού του Ναπολέοντα Γ’, της αυτοκράτειρας Ευγενίας της Γαλλίας και άλλων ηγεμόνων, μεταξύ των οποίων και η βασίλισσα Βικτορία, ο Εδουάρδος Z’ της Αγγλίας και ο Αλφόνσος ΙΓ’ της Ισπανίας· το Μ. έγινε έτσι μια από τις κοσμικότερες λουτροπόλεις της Ευρώπης και είναι ακόμα και σήμερα τουριστικό κέντρο διεθνούς φήμης. Διάσκεψη του Μ. Για να ρυθμιστεί το πρόβλημα του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν, αιτία διενέξεων μεταξύ της Πρωσίας και Αυστρίας, συνήλθε από τις 4 έως τις 11 Οκτωβρίου 1865 στο Μ. διάσκεψη μεταξύ Ναπολέοντα Γ’, αυτοκράτορα των Γάλλων, και του Βίσμαρκ, καγκελάριου της Πρωσίας. Όταν οι Αυστριακοί και οι Πρώσοι απέσπασαν το Σλέσβιχ-Χόλσταϊν από τη Δανία, ξανάρχισε πάλι η μεταξύ τους πατροπαράδοτη αντιζηλία για την κατοχή της περιοχής αυτής. Και επειδή προέβλεπε πόλεμο κατά της Αυστρίας, ο Βίσμαρκ πήγε στο Μ. για να προσπαθήσει να πετύχει συμφωνίες με τη Γαλλία. Έλαβε τότε από τον Ναπολέοντα Γ’ θετικές διαβεβαιώσεις στο ζήτημα αυτό. Η συνθήκη του Μ. αποτέλεσε το προανάκρουσμα του πολέμου του 1866 μεταξύ της Αυστρίας από το ένα μέρος και της Πρωσίας και της Ιταλίας από το άλλο, πολέμου που επέφερε την προσάρτηση του Βένετο στην Ιταλία, από την οποία το είχαν αποσπάσει οι Αυστριακοί. Άποψη της παραλίας του Μπιαρίτς, μια από τις κοσμικότερες και πολυσύχναστες λουτροπόλεις της Γαλλίας στον Ατλαντικό.